Sezono

La ajnuo ĉasis de malfrua aŭtuno ĝis frua somero. La kaŭzo por ĉi tio estis, interalie, ke en malfrua aŭtuno, planta kolektado, salma fiŝado kaj aliaj agadoj de akiro de manĝaĵo finiĝis kaj ĉasisto facile trovis ĉasaĵon en kampoj kaj montoj, en kiu plantoj velkis. Vilaĝo posedis ĉasaĵon de la propraj aŭ kelkaj vilaĝo uzita kuna ĉasa teritorio (iwor) . Pezaj punoj estis altrudita al iuj eksteruloj invadintaj tiaj ĉasaĵoj aŭ kuna ĉasa teritorio.

Ĉasaĵo

La ajnuo ĉasis urson, ezo-cervon, kuniklon, vulpon, niktereŭton kaj aliajn animalojn. Ezo-cervon estis precipe grave manĝaĵa rimedo por ajnuo kiel estis salmon. Ili ankaŭ ĉasis aglojn kiel ekzample blanka vosta aglo, korvo kaj aliaj birdoj. La ajnuo ĉasis aglojn por obteni iliajn vostajn plumojn, kiu estis uzita en treto kun japanoj.

Veneno

La ajnuo ĉasis per sagoj kaj lancoj, kiuj pintoj estis kovrita en veneno. La veneno, nomita "surku," estis obtenita de la radikoj kaj tigoj de akonitoj. La recepto por fari ĉi tiu veneno estis hejma sekreto, malsamanta inter familioj. Por pliigi la efekton de la veneno, radikoj kaj tigoj de Ikema (simila apocino), bolita suko de Mekuragumo, Macumomuŝi, tobako, kaj aliaj ingrediencoj estis miksita. Plue akajeja morta venena pikiloj aŭ haŭto kovranta pikilojn estis uzita.

Ĉasadaj Metodoj

Ĉasado estis farita kun hundoj de kelkaj ĉasistoj, kiu bone interrilatis unu la alian. Antaŭ la ajnuo iris ĉasadon por animalo kiel urso precipe, ili preĝis al la dio de fajro kaj la doma gardanta dio por komuniki iliajn dezirojn por granda kaptaĵo, kaj senriska ĉasado al la dio de montoj.

La ajnuo kutime ĉasis urson dum la tempo de la printempa degelo. Tiam ursoj estis malforka ĉar ili ne manĝis io ajn dum vintra dormo. Ajnua ĉasistoj kaptis vintrodormantan ursojn aŭ ursojn, kiun had ĵus lasis vintrodorma kuŝejo. Kiam ili iris ursan ĉasadon en somero, ili uzis printempan kaptilon, ŝarĝintan sagon nomitan "amappo ".

La ajnuo kutime uzis sagojn por ĉasi cervon. Ankaŭ ili ofte uzis kaptilojn, enhavantaj risortecajn ilojn ŝarĝinta sagon. Plue ili ĉasis cervon en la riveron aŭ maron kaj pafvundis ilin per sagoj. Kiam ili celis ĉasi multe, tra tuta vilaĝo oni pelas cervaron al klifo kaj klabas ilin por mortigo.

ĉasado per sago

amappo"（<<ezoŝima-kikan>>）