Cititaj TTT-ejoj de Ajnu-Muzeo
Trad. Esperante fare de la ano JOKOJAMA de la Hokkajda Esperanto-Ligo 

2 Kutimo de manĝo

  Esperanto > Ajnua Historio kaj Kulturo > Eating Habits

アイヌの歴史と文化Ajnua Historio kaj Kulturo [japana/angla]
(vendita de Ajnu-Muzeo)


1●Ajnua etno
2●Kutimo de manĝo
3●Sovaĝa legomo
4●Fiŝado
5●Ĉasado
6●Agrikulturo
7●Vestoj
8●Ornamanĵo
9●Loĝado
10●Religio/ Resendi spiritojn
11●Vivo de Ajnuo
12●Sanktaj dancoj
13●Buŝa literaturo
14●Ajnua lingvo

Konservado

La ajnuo konservis en provizejo nomita "pu" plejmulton de la nutraĵoj obtenita de fiŝado, ĉasado, kolekado de sovaĝan legomon, terkulturo kaj aliaj aktivecoj por ke ili povis postvivi vintron aŭ malsategojn.

Besta nutraĵo kiel de urso kaj cervo, estis boita en potoj, sekigita en suno, plue sekigita kaj fumita sur tenujo super kamezo endome. Fumita nutraĵo estis envolvita ĉirkaŭ butula ŝelo en faksoj kaj metita en provizejojn.

Fiŝo, kiel salmo kaj truto estis ne-kapa, duonigita laŭlonge de spino kaj fumita kiel estis la besta nutraĵo kaj metita en provizejojn. Salmo, kiu frajis kaj malgrasiĝis, estis uzita por fumi. Ĉar truto estis tre grasa kaj inklina malboniĝi, ili estis rostita kaj sekigita.

Sovĝaj plantoj kaj terkulturaj produktaĵoj estis sekigita en suno aŭ bolita kaj sekigita por metita en provizejojn. Ooubayuri-aj (unuspeca-lilioj) bulboj pistitaj en pistujo estis trempadita en akvon por obteni amelon. Ĉi tiu amelo estis sekita por konservado. Foje ĝi estis sekita subciele en paroj da disko-simila pastbuloj, unuflanke farita el amelo kaj aliaflanke farita el restaĵoj, do pendis endome por konservado.

Kuiro

Besta viando estis kuirita en potoj por fari supon. La ajnuo malofte manĝis krudan viandon. Tamen, ili manĝis tranĉitajn krudajn internajn organojn de urso kaj cervo. La ajnuo manĝis rostitan fiŝon laŭ la pinglo. Sekigita fiŝo estis kuirita por fari supon. Ili ankaŭ manĝis glacian salmon en vintro.

Pri sovaĝaj plantoj, la ajnuo manĝis frukton kruda. Ili manĝis viandon aŭ fiŝan supon kun tigoj, folioj, radikoj aŭ verdaĵoj. Ili ankaŭ manĝis griaĵoj kaj rizo miksita kun ĉi tiuj sovaĝaj plantoj.

Meaĝoj

Ĉefa ajnua dieto estis supo nomita "ohaŭ" aŭ "rur." Ĝarnita plado estis "sajo" (riza griaĵo) . Ohaŭ estis dividita inter diversaj formoj dependita de ingrediencoj : "kam ohaŭ"(vianda supo ), "pukusa ohaŭ" (sovaĝa ajla supo) , kaj "pukusakina ohaŭ " (anemona supo) .

Sajo estis kaĉo de grajno boletita en potoj. Sajo estis ankaŭ dividita inter diversaj formoj dependita de ingrediencoj : "pijapa sajo " (la herva panika supo) kaj "munĉiro sajo" (milia supo) . Krom antaŭmenciitaj nutraĵoj, la ajnua dieto enhavis bolitajn sovaĝaj plantoj kaj legomojn nomitaj "rataŝkep" kaj ceremoniajn pladojn de kuirita grajno.

Ĉi tiuj manĝoj estis spicita por besta aŭ fiŝa graso, salo kaj aliaj spicoj. Tamen, tiaj spicoj kiel soja pasto kaj soj saŭco estis ne uzita.

Frekvenco de manĝoj

La ajnuo baze manĝis matene kaj vespere. Foje ili manĝis tege.

sekigita salmo

sekigita salmo

 

ooubayuri (lilio)

 

ohaŭ (supo)

 

 


 


Kopirajto (C) Ajnu-Muzeo. Ĉiuj Rajtoj Rezervitaj.
Trad. Esperante fare de la ano JOKOJAMA de la Hokkajda Esperanto-Ligo ricevita la permoso pri traduko