Konservado
La ajnuo konservis en provizejo nomita "pu" plejmulton de la
nutraĵoj obtenita de fiŝado, ĉasado, kolekado de sovaĝan legomon, terkulturo
kaj aliaj aktivecoj por ke ili povis postvivi vintron aŭ malsategojn.
Besta nutraĵo kiel de urso kaj cervo, estis boita en potoj, sekigita en suno, plue sekigita kaj fumita sur tenujo super kamezo endome. Fumita nutraĵo estis envolvita ĉirkaŭ butula ŝelo en faksoj kaj metita en provizejojn.
Fiŝo, kiel salmo kaj truto estis ne-kapa, duonigita laŭlonge de spino kaj
fumita kiel estis la besta nutraĵo kaj metita en provizejojn. Salmo, kiu
frajis kaj malgrasiĝis, estis uzita por fumi. Ĉar truto estis tre grasa
kaj inklina malboniĝi, ili estis rostita kaj sekigita.
Sovĝaj plantoj kaj terkulturaj produktaĵoj estis sekigita en suno aŭ bolita
kaj sekigita por metita en provizejojn. Ooubayuri-aj (unuspeca-lilioj)
bulboj pistitaj en pistujo estis trempadita en akvon por obteni amelon.
Ĉi tiu amelo estis sekita por konservado. Foje ĝi estis sekita subciele
en paroj da disko-simila pastbuloj, unuflanke farita el amelo kaj aliaflanke
farita el restaĵoj, do pendis endome por konservado.
Kuiro
Besta viando estis kuirita en potoj por fari supon. La ajnuo malofte manĝis
krudan viandon. Tamen, ili manĝis tranĉitajn krudajn internajn organojn
de urso kaj cervo. La ajnuo manĝis rostitan fiŝon laŭ la pinglo. Sekigita
fiŝo estis kuirita por fari supon. Ili ankaŭ manĝis glacian salmon en vintro.
Pri sovaĝaj plantoj, la ajnuo manĝis frukton kruda. Ili manĝis viandon
aŭ fiŝan supon kun tigoj, folioj, radikoj aŭ verdaĵoj. Ili ankaŭ manĝis
griaĵoj kaj rizo miksita kun ĉi tiuj sovaĝaj plantoj.
Meaĝoj
Ĉefa ajnua dieto estis supo nomita "ohaŭ" aŭ "rur." Ĝarnita plado estis "sajo" (riza griaĵo) . Ohaŭ estis dividita inter diversaj formoj dependita de ingrediencoj : "kam ohaŭ"(vianda supo ), "pukusa ohaŭ" (sovaĝa ajla supo) , kaj "pukusakina ohaŭ " (anemona supo) .
Sajo estis kaĉo de grajno boletita en potoj. Sajo estis ankaŭ dividita
inter diversaj formoj dependita de ingrediencoj : "pijapa sajo "
(la herva panika supo) kaj "munĉiro sajo" (milia supo) . Krom
antaŭmenciitaj nutraĵoj, la ajnua dieto enhavis bolitajn sovaĝaj plantoj
kaj legomojn nomitaj "rataŝkep" kaj ceremoniajn pladojn de kuirita
grajno.
Ĉi tiuj manĝoj estis spicita por besta aŭ fiŝa graso, salo kaj aliaj spicoj.
Tamen, tiaj spicoj kiel soja pasto kaj soj saŭco estis ne uzita.
Frekvenco de manĝoj
La ajnuo baze manĝis matene kaj vespere. Foje ili manĝis tege.
|