[Al enhavo]

[Al japan-lingva paĝo]

12 Lutro sin prikantis , "Kappa reŭ reŭ kappa"M1)

(esaman jajejukar "kappa reŭ reŭ kappa")

linio

teksto de Aina lingvo

(reskribita por speguli la originalan lingvan strukturon)

traduko per esperanto

(el traduko per japana lingvo)

1

2

2

2

3

3

3

4

4

4

5

5

5

6

6

6

7

7

7

8

8

8

9

10

10

11

11

11

12

12

12

13

14

14

15

15

15

Kappa reŭ reŭ kappa

sine an to ta

pet esoro

sinot as kor

ma as ŭa

sap as ki ŭa,

samajunkur

kor ŭakkataru

putuhu ta

sap as a ŭa,

samajunkur

kor turesi

kamuj siri ne

oattekkor

niatus ani

oattekkor

kina tantuka

anpa kane

ek kor an ŭa kusu

pet parurke ta

ĉi sapaha patek

ĉi etukka,

"ona e kor a?

unu e kor a?"

itak as a ŭa

pon menoko

homatu ruj pe

sikkankari

un nukar a ŭa

kor ŭen puri

enan tujka

eparsere,

"toj sapakaptek,

ŭen sapakaptek,

iokapuspa,

nimakitara utar,

ĉo ĉo...."

1 Kappa reŭ reŭ kappa

2 Unu tagon ludis naĝi

2

2

3 mi malsupren sur rivero kaj atingis

3

3

4 al ĉerpej' de Samajunkur,

4

4

5 kiam venis digracie fratinet' de Samajunkur

5

5

6 kun sitel' en unu mano

6

6

7 kaj en la alia, garbo el tifaoj.J1) M2)

7

7

8 Elmetante mi la kapon el la akvo riverborde,

8

8

9 ŝin demandis, "Ĉu vi havas vian patron?

10 Ĉu vi havas la patrinon?"

10

11 Surprizite ŝi turnadis okulojn,

11

11

12 kaj ŝi montris koleremon sur vizaĝo,

12

12

13 min trovinte.

14 "Fi, malbona platkapulo, malŝatinda platkapulo,

14

15 fi, ofendemuloJ2)M3)! Venu, denteguloj,J3) M4) venu! -"

15

15

16

16

17

17

17

18

18

18

19

19

20

21

21

21

22

22

22

23

23

23

24

24

24

25

25

25

26

26

26

27

28

28

29

29

29

30

30

30

31

32

32

33

33

33

34

34

34

35

35

35

36

36

36

37

37

38

38

38

39

39

39

40

40

41

41

41

42

42

42

43

43

44

44

44

45

45

45

46

47

47

48

48

48

49

49

49

50

50

50

ari haŭean a ŭa

poro nimakitara utar

usaokuta,

un nukar a ŭa

notsep humi

taŭnatara.

ĉi ehomatu,

pet asama

ĉi koraŭosma,

nani petasam peka

kira as ŭa sap as.

sap as a ine

okikirmuj

kor ŭakkataru

putuhu ta

ĉi sapaha petek

ĉi etukka,

inkar as a ŭa

okikirmuj

kot turesi

kamuj siri ne

oattekkor

niatus ani

oattekkor

kina tantuka

anpa kane

ek ŭa kusu

itak as haŭe

ene okaj:--

"Ona e kor a?

unu e kor a?"

itak as a ŭa

pon menoko

homatu ruj pe

sikkankari

un nukar a ŭa

kor ŭen puri

enan tujkasi

eparsere,

"toj sapakaptek

ŭen sapakaptek

iokapuspa,

nimakitara utar,

ĉo ĉo...."

itak a ŭa

poro nimakitara utar

ĉisaokuta.

sirki ĉiki

esir an pe

ĉi esikarun,

ĉi emina rusuj kor

pet asama

ĉi koraŭosma

kira as kusu

ikiĉi as a ŭa,

senne ka suj

nimakitara utar

ikiĉi kuni

ĉi ramu a i

notsep humi

taŭnatara,

petasam pakno

un kotetterke

ja oro un ekatta,

ĉi sapaha

ĉi netopake

a pukpuk

a risparispa

ki a ine no

nekon a ne ja

ĉi eramiskare.

hunak pake ta

jajsikarun as

inkar as a ŭa,

poro esaman

asurpe utut ta

rok as kane

okaj as.

samajunkur ka

okikirmuj ka

ona ka sak

unu ka sak reŭe

ĉi eraman ŭa

ene an irara

ĉi ki kusu

a un panakte,

okikirmuj kor

seta utar oro ŭa

a un rajke,

16 Respondante ŝin tuj venis al mi jen en svarmo

16

17 denteguloj ĉiu kun dentklako.

17

17

18 Surprizite, mi tuj subakviĝis

18

18

19 kaj forfuĝis

19

20 tra profundo de l' rivero.

21 Sub ĉerpej' de Okikirmuj

21

21

22 mi eligis nur la kapon el la akvo

22

22

23 kaj mi trovis, ke l' fratin' de Okikirmuj

23

23

24 venis digracie al mi, kun sitel' en unu mano

24

24

25 kaj en la alia, garbo el tifaoj.

25

25

26 Kaj mi ŝin demandis jene:

26

26

27 "Ĉu vi havas vian patron?

28 kaj patrinon vian ankaŭ?"

28

29 Surprizite ŝi turnadis la okulojn

29

29

30 kaj trovinte min ŝi montris

30

30

31 koleremon sur vizaĝo.

32 "Fi, malbona platkapulo, malŝatinda platkapulo,

32

33 fi, ofendemulo! Venu, denteguloj, venu!"

33

33

34 Kaj alkuris al mi aro da hundegoj.J3) M4)

34

34

35 Por forfuĝi, rid' en koro

35

35

36 subakviĝis mi, rememorante

36

36

37 ĵus pasintan okazaĵon.

37

38 Mi neniel ja imagis, ke la denteguloj povus,

38

38

39 tamen, ili min sekvadis ĝis la fundo de l' rivero,

39

39

40 kaptis min, surteren trenis,

40

41 ili mordis, ili ŝiris,

41

41

42 min ĉe mia kapo, mia korpo.

42

42

43 Kaj ĉe l' fino mi konscion perdis tute.

43

44 Kiam mi rekonsciiĝis,

44

44

45 mi troviĝis

45

45

46 inter du oreloj de lutrego.

47 Ĉar petolis mi inciti la knabinojn, ja sciante,

47

48 ke malhavas Samajunkur, Okikirmuj,

48

48

49 kaj patron kaj patrinon,

49

49

50 devis mi pro kulpo morti aĉan morton

50

50

51

51

51

51

52

52

52

53

toj raj

ŭen raj

ĉi ki

siri tap an.

teŭano okaj

esaman utar

itekki irara jan.

ari esaman jajejukar.

51 fare de l' hundegoj, ve, de Okikirmuj!

51

51

51

52 Do denunaj lutraj fratoj, ne petolu vi, neniam.

52

52

53 - tiele pri si mem rakontis unu lutro.

RIMARKOJ:

M1) ĉe la titolo: Jukaro tradiciita en Horobecu. Ĉiu verso havas refrenon "kappa reŭ reŭ kappa" (=plata kapo, haltu, haltu, plata kapo).

J1) = M2) ĉe la 7a linio: Ainoj trikas maton per sekigitaj folioj de tifao. Estas pli bone iom trempi ilin en akvon antaŭ triki ilin. Pro tio la junulinoj portis garbojn de tifaoj al ĉerpejo.

J2) = M3) ĉe la 15a linio: Origine "i-okapuŝpa". Tio estas tre maldeca ago paroli pri ies mortintaj parencoj aŭ gepatroj. Do la junulinoj koleris kontraŭ la lutro. Ankaŭ malkovri aŭ publike paroli pri ia sekreto de iu, oni nomas "i-okapuŝpa".

J3) = M4) ĉe la 15a linio: Origine "nimakitarautar" (=dentegojn montrantaj). Tio signifas hundojn. Ĉe ĉasado, ainoj akompanigis al si hundojn. Montbestoj plej timas la senkompatan atakon de la hundoj per la dentegoj.

[Al japan-lingva paĝo]

[Al enhavo]